Jankiel Adler 1895 – 1949

Urodził się w Tuszynie w rodzinie chasydzkich Żydów. Wciągu życia bardzo rzucało nim po świecie, ale zdarzało sie, że mieszkał, pracował i wystawiał w Polsce. W latach 1918-1920  zatrzymał się w Warszawie, należał do grupy artystycznej Jung Idysz, miał opinię zdolnego artysty. Niektórzy członkowie tej awangardowej grupy w okresie późniejszym, w 1927 r. utworzyli w Łodzi kabaret „Ararat”.

Podczas licznych podróży poznał Paula Klee i Wassila Kandinskiego, pod których wpływem stopniowo zmieniał styl malowania. Oglądając prace Adlera nie mogłem oprzeć się wrażeniu, że twórca ten przeprowadza mnie podczas sympatycznego spaceru ze świata malarstwa XIX wieku do stulecia XX.

W latach 1935-1936 ponownie zawitał do Polski, do Warszawy gdzie został ufetowany wystawą, retrospektywą z lat 1920-1935, zorganizowana w Salonie Plastyków ZZPAP w Instytucie Propagandy Sztuki (słynny IPS). W 1937 r. osiadł we Francji, w której zastał go wybuch wojny. W 1940 r. zgłosił się do formowanej w tym kraju armii polskiej. W następnym roku musiał zrezygnować z wojska z przyczyn kardiologicznych. Zmarł kilka lat po wojnie w 1949 r. na zawał serca w niewielkim miasteczku angielskim.

Bardzo zapada w duszy i umyśle malarstwo Jankiela Adlera, aż prosi się o porównanie w niektórych przypadkach do słynnego artysty z Witebska, do Marca Chagalla. Oglądanie tych dzieł, z których część publikujemy, to wielka satysfakcja:

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany.